در سال 1866 میلادی «رابرت بوش» شرکت بوش را در «اشتوتگارت» آلمان پایه‌گذاری کرد.  امروزه نام بوش به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین پیشتازان عرصه‌ی صنایعی نظیر قطعات اتومبیل، ابزار آلات و لوازم خانگی است. در 1912 بوش توانست اولین کارخانه‌ی خود را در ایالات متحده تاسیس کند. در سال 1967 بوش و زیمنس به هم ملحق شدند و «گروه لوازم خانگی بوش و زیمنس» را تشکیل دادند. دفتر مرکزی این شرکت هم اکنون در شهر کوچک گرلینگن نزدیک اشتوتگارت قرار داشته و «فرانز فرنباخ» از سال 2003 تا کنون مدیریت این شرکت را بر عهده دارد. بوش در حوزه‌ی ابزار  صاحب برندهایی نظیر Skil وDremel است.

بد نیست بدانید بوش جزو اولین و بزرگ‌ترین سازندگان سیستم های انژکتور، ABS، ECU، شمع، سنسور اکسیژن، انواع لامپ و بسیاری از قطعات خودرو در دنیا به‌شمار می‌رود. اگر صاحب اتومبیل هستید، به احتمال بسیار زیاد از یک یا چند محصول این شرکت بر روی خودروی‌ شما وجود دارد.

نام این شرکت همواره یادآور کیفیت و اطمینان در ذهن خریداران بوده است. گفتنی است سالانه بخش قابل توجهی از درآمد این شرکت صرف امور خیریه بنیاد رابرت بوش می‌شود. همچنین بد نیست بدانید در سال 2011 این شرکت جشن 125 سالگی‌اش را برگزار کرد.  

مکانیزم دریل کردن ‌از نخستین ابداعاتی است که انسان‌ها جهت ایجاد سوراخ  و حفره در مواد و اجسام با هدف ساخت امکانات و وسایل خود به‌کار بردند؛ شاید پیشینه‌ی ساخت اولین دریل‌ها به مصر قدیم باز گردد. نخستین دریل الکتریکی توسط «آرتور-جیمز آرنوت» درسال 1889 ساخته شده است. اما نخستین دریل‌های الکتریکی با ظاهر امروزی در اوایل قرن بیست‌ام ساخته شدند. ساخت دریل‌های با ابعاد منطقی و قابل حمل در این دوران باعث پیشرفت صنایع کوچک و بهبود کسب و کار شد. بعدها در ادامه‌ی راه توسعه این ابزار، گونه‌های چکشی و شارژی آن هم ساخته شدند.

قسمت‌های اصلی یک دریل الکتریکی عبارتند از: موتور، سه نظام و باتری (در صورت وجود). عموما توان بالاتر به معنای قدرت سوراخ‌کاری بالاتر دریل است. در دریل‌های برقی کاربر می‌تواند با مشاهده‌ی مشخصات توان الکتریکی که روی دستگاه ثبت شده، از قدرت سوراخ‌کاری دستگاه مطلع شود. اما در دریل‌های شارژی می‌تواند از روی ولتاژ باتری آن‌ها حدود قدرت را پیش‌بینی کند که  این رویه دقت نسبتا پایینی هم دارد. البته اگر به مشخصات فنی دریل‌های شارژی نظیر حداکثر گشتاوردی که می‌توانند تولید کنند دسترسی داشته باشید، مسلما نتیجه بهتری خواهید گرفت.

انواع دریل‌ها را از نظر ساختار می توان به دریل‌های ستونی و قابل حمل تقسیم کرد. دریل‌های تخریب هم در هر دو گونه‌ی برقی و شارژی قابل تهیه هستند؛ پیستون واقعی درنظر گرفته شده برای این دریل‌ها  در مقایسه با دریل‌های چکشی معمولی قدرت ضربه و تخریب بیش‌تری دارند. بارزترین تفاوت میان دریل‌های تخریب و دریل‌های چکشی  هم توانایی ضربه زدن با نوک ابزار نوع پیستونی، آن‌هم بدون چرخش ابزار است؛ در حالی که در نوع معمولی یا چکشی چنین امکانی فراهم نیست. انواع دریل‌های شارژی امروزی معمولا از باتری‌های نیکل-کادمیوم یا لیتیومی استفاده می‌کنند. حتی انواع چکشی این دریل‌های شارژی هم در ابعاد بسیار کوچک وجود دارند.

دریل PSR 1080-Li از شرکت بوش نیروی خود را از طریق باتری لیتیومی تامین می‌کند. بیشینه سرعت دوران این دریل 1300 دور بر دقیقه است. این دریل توانایی چرخش در دو جهت را دارد. با استفاده از این دریل قادر خواهید بود سوراخ‌هایی حداکثر با قطر 8 میلی‌متر در فلز و 6 میلی‌متر در سیمان یا مصالح مشابه، ایجاد کنید. این دریل با داشتن قابلیت پیچ گوشتی شارژی با ولتاژ 10.8 ولت دریلی مناسب برای مصارف خانگی است.